پرسشنامه مقیاس پرخاشگری و خشم رقابتی در ورزشکاران

توضیحات

پرخاشگری در ورزش چنین تعریف شده است: هرگونه رفتار عمدی به سمت حریف، مسئولان، هم تیمی ها یا تماشاگران که در قوانین رسمی رقابت قانونی شمرده نمی‌شود و فرد به پرهیز از چنین رفتاری تشویق می شود(ماکسول ، 2004). از طرف دیگر، خشم به عنوان نوعی ارزیابی ذهنی تعریف‌شده است که با افزایش انگیختگی فیزیولوژیکی باعث به خطر افتادن سلامت جسمانی و روانی فرد می شود. پرخاشگری و خشم به عنوان پیش‌بینی کننده‌های قوی رفتارهای پرخاشگرایانه شناسایی‌شده‌اند (برکوویتز ، 1983).

پرسشنامه های بسیاری درزمینهٔ پرخاشگری و خشم رقابتی در ورزش طراحی‌شده است. با توجه به مشکلاتی که در خصوص سایر پرسشنامه ها، دیده‌شده بود، ماکسول و موریس (2007) برای رفع این نیاز، مقیاس اندازه گیری پرخاشگری و خشم رقابتی را ساخته و روایی و پایایی آن را گزارش کردند (پایایی باز آزمایی= 0/88 و همسانی درونی = 0/87 ) تا این مقیاس مشکلات پیش روی اندازه گیری پرخاشگری و خشم در ورزش را تا حد امکان رفع کند. این مقیاس دارای 12 گویه در دو عامل پرخاشگری (شش گویه) و خشم (شش گویه) گویه است. این مقیاس از مزیت هایی برخوردار است که پرسشنامه های پیشین فاقد آن بودند: اول اینکه مقیاس دارای گویه هایی کم، ولی واضح است که مقیاس کوتاهی را برای بررسی فراهم می‌کند؛ دوم اینکه هر دو عامل پرخاشگری و خشم را اندازه گیری می کند که به ترتیب به عنوان عوامل ذهنی و عینی برای این نوع رفتارها شناخته‌شده‌اند