پرسشنامه خود نظم دهی ورزشی

توضیحات

این پرسشنامه خود نظم دهی ورزشی توسط ریان و کنل (1989) ساخته‌شده است. شکری (1388) این پرسشنامه را به فارسی ترجمه کرد. این پرسشنامه به بررسی دلایل این مسئله می‌پردازد که چرا افراد به‌طور منظم ورزش می‌کنند یا به تمرین‌های بدنی مشغول می‌شوند. این پرسشنامه برای افراد بالای 12 سال ساخته‌شده و دارای 16 سؤال در 4 مقیاس خودگردانی بیرونی، خودگردانی درون‌فکنی شده، خودگردانی شناخته‌شده و انگیزش درونی هست. حداقل نمره کسب‌شده در این آزمون 16 سؤالی برابر 16 و حداکثر آن برابر 119 می‌باشد.

ریان و کنل نشان دادند که پرسشنامه خود نظم دهی ورزشی دارای روایی و پایایی خوبی است؛ به عبارت دیگر، اعتبارِ سازه آن، از طریق تحلیل عاملی، بیانگر چهار عامل خودگردانی درونی، بیرونی، درون فکنانه و خودگردانی شناخته شد. به علاوه، تمام خرده مقیاس‌ها دارای آلفای کرونباخ (همسانی درونی) بین 62/0 تا 85/0 بوده‌اند. روایی پیش بین پرسشنامه خود نظم دهی با ابزارهای سنجش پیشرفت تحصیلی (معدل)، مقیاس جهت‌گیری درونی در مقابل بیرونی (هارتر،1982) سنجش چندبعدی درک کنترل کودکان (کنل،1985) پرسشنامه جو محیط اولیه (دی جرمز،1976) درجه‌بندی انگیزش پدر، مادر و معلم، پرسشنامه‌های مقیاس مقابله تحصیلی کودکان (ترو وکنل،1984) پرسشنامه توجه کودکان (بورمستر،1980) مقیاس درجه‌بندی لذت و مقیاس درجه‌بندی تلاش سنجیده شد. یافته‌ها بیانگر رابطه معنادار بین مقیاس خود نظم دهی ورزشی و تمام ابزارهای سنجش فوق بوده‌اند. پرسشنامه خود نظم دهی ورزشی در مقایسه با سایر پرسشنامه‌های خود نظم دهی دارای اعتبار سازه خوب و شیوه نمره‌گذاری متفاوتی است که می‌تواند چهار عامل خودگردانی بیرونی، خودگردانی درون فکنانه، خودگردانی شناخته‌شده و انگیزش درونی را بسنجد.