“آشیانه کِتزالکوتل” غاری به شکل مار نیست. یه مجتمع مسکونیه!

“آشیانه کِتزالکوتل” غاری به شکل مار نیست. یه مجتمع مسکونیه!

Header-2

کِتزالکوتل ( Quetzalcoatl ) نام یکی از خدایانیه که در آمریکای میانه پرستش می شده. کتزلکوتل در زبان آزتک ها ( ساکنان اولیه ی مکزیک ) به معنای “مار بالدار” هست. ولی این فقط مخصوص آزتک ها نیس و در فرهنگ خیلی از مناطق آمریکای میانه وجود داره.

پس تعجبی هم نداره که یک مجسمه ی عظیم الجثه از او خارج از مکزیکو سیتی ساخته باشن، شهری که قبلا اسمش تنوچتیلان ( برگرفته از نام یکی از خدایان آزتک ) بوده. چیزی که حیرت آوره اینه: این مجسمه در واقع یه مجتمع مسکونیه!

زندگی کردن در شکم یه هیولا…

کتزالکوتل نست زاده ی خلاقیت خاویر سنوشیان، یه معمار مکزیکی و طرفدار ” معماری ارگانیک” هست . این سبک تاکیدش روی یک پارچگی و هماهنگی با محیط اطرافه. این یک پارچگی در موردآشیانه ی کتزالکوتل به معنیه الهام گرفتن از غارهای عظیم الجثه و پستی بلندی های غیر معموله. از نظر سنوشیان، شبکه ی برآمدگی های پیچ در پیچ شبیه یه مار عظیم الجثه بوده که دهان بازش مثل دهنه ی یه غاره. چیزی هم که ساخت دقیقا همین بود.

اگر روی دهان این مار بایستید تمام منظره و پستی و بلندی ها زیر پاتونه. 10 آپارتمان توی بدن ماره. این آپارتمان ها در اونجا همشون تو یه سطح نیستن. دهانه بسیار بزرگه، 6 متر ارتفاع و 50 متر عمق داره. مساحت کل ساختمان ها هم 15300 متر مربعه. دم مار پشتش حلقه شده و نوکش جایی مناسب برای آفتاب گرفتنه. در دهان مار هم یه استخر تماشایی با پله های سنگی وجود داره. واقعا زیباست.

یک پارچگی سازگار با محیط زیست

همونطور که از اسمش مشخصه، جوهره ی معماری ارگانیک سازگاری با زمین و محیط زیسته. اما برای سنوشیان،آشیانه ی کتزالکوتل چالش خیلی بزرگی بود. وقتی قرار شد این مجتمع آپارتمانی ساخته بشه، ساختنش یه شرط داشت: فضای سبز اونجا باید دست نخورده می موند. به همبن دلیله که طراحی مار مانند برای اون فضا خیلی مناسبه- برای ساختش لازم نبود تپه های موج دار اونجا هموار بشن و همچنین جنگل بلوط هم با این طراحی دست نخورده باقی موند. همه ی این ها باعث شد فضای باحال و مرموز امروزی پدید بیاد. معماری این بنا هماهنگ تر از این نمی تونست باشه.

اشتراک گذاری پست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *