پیاده روهای شهر بوستون اشعار پنهانی داره که با بارش باران نمایان می شن!
به این اشعار و این نوع نمایش هنر ” اشعار بارانی ” گفته میشه. اشعار روی پیاده روهای سیمانی استنسیل شدن ( یعنی اول روی طلق حروف نوشته و بریده شده بعد اون طلق ها رو روی پیاده روها گذاشتن و باهاش اونجا رو رنگ کردن. ) رنگی که در نوشتن این اشعار به کار رفته، می تونه آب رو پس بزنه و اینطوری بعد از باران شدید اشعار نمایان میشن.
اینجور هنرهایی که در معرض عموم قرار دارن فوق العاده ان چرا که توده ی مردم می تونن با فرهنگ آشنا بشن . اما هنری که در معرض دید عموم باشه و مثل پیدا کردن نقشه ی گنج مرموز باشه و بعد از بارون خودشون رو نشون بده با شکوه و عالیه! ” اشعار بارانی ” از اون دسته هنرهاست. حاصل همکاری شهرداری بوستون و موسسه ی غیر انتفاعی مس پوئتری ( Mass Poetry ). این پروژه در آپریل 2016 شروع شد و در ماه سپتامبر دومین مکان هم با استفاده از اسپری های رنگ دافع آب استنسیل شد. بعد از باران شدید، کلمات نمایان میشن. یه جورایی واجبه قرار های عاشقانتون رو تو هوای بارونی بذارید. اشعار شامل آثار شاعرانی مثل لنگستون هیوز، الیزابت مک کیم، کتی آگیوئرو هستن و موضوع همشون بارونه.
اگر به بوستون سفر کردید یا کسی رو دارید که اونجا زندگی می کنه حتما بهش بگید به جاهایی که این اشعار نوشته شده بره:
- خیابان سنتر 1961 واقع در وست رکسبری
- خیابان درچستر 1520
- کلمبیا رود 500 در درچستر
- خیابان بلو هیل 1328 واقع در ماتاپن
یه پیشنهاد: اگه بارون نمیاد یه لیوان آب با خودتون ببرید و خودتون رو برای ذوق زده شدن آماده کنید!
دیدگاهتان را بنویسید