برابری فرصت ها یا برابری نتیجه

بحث پیرامون  برابری جنسیتی در استخدام ها و انتصاب های در سازمان های ورزشی نیاز به تبیین تعریف بیش تر دارد تا ما با رویکردی عمیق تر به این موضوع بپردازیم، در این راستا میبایستی برخی مفاهیم اولیه با دقت و شفافیت تعریف شود تا آگاه شویم که وقتی درباره ی برابری جنسیتی حرف میزنیم دقیقا درباره ی چه مفهمومی صحبت می کنیم؟ تا در مواجهه با پروپاگاندای مدیران ارشد سازمان ها با شعارهایی نظیر “استفاده حداکثری از زن ها در پست های کلیدی” و یا “برابری ترکیب جنسیتی کمیسیون ها مختلف” و … به حقوق مردانی که برای تصدی شغلی اصلح تر هستند لطم وارد نشود.

برابری فرصت ها بدین معنی است که اگر در یک ساختار سازمانی با لایه های سلسله مراتبی در حالی که نسسبت زنان و مردان آن جامعه 50 به 50  باشد در هریک از لایه های برای زنان و مردان دسترسی به فرصت شغلی برابر باشد و هرکس با توجه به شایستگی اش جایگاه شغلی مطلوب را به دست آورد و تاکیدی بر جنسیت افرادنیست بلکه به تخصص و شایستگیافراد توجه می شود اما در تعریف برابری نتیجه اگر نسبت زنان و مردان 50 به 50 باشد پس بایستی این نسبت در کل  لایه های سلسله مراتبی رعایت شود و ما در هر رده ی شغلی ترکیب جنسیتی منطبق بر نسبت اجتماع  مورد نظر را شاهد باشیم.

نگرش برابری نتیجه به زبانی ساده تر بدین معنی است که جذب نیروی انسانی لزوما براساس شایستگی های فردی و تطاابق با وظایف اش نیست بلکه ترکیب جنسیتی باید رعایت شود که در این شرایط کیفیت نیروی انسانی مشغول در کار پایین خواهد آمد و از طرفی این نگرش مصداق بارز تبعیض و اجهاف جنسیتی است اما اینبار به مردها و از سمتی با جذب نیرو های زن ضعیف، که صرفا برای همگونی ترکیب جنسیتی برابر جذب می شوند لطمه ی بزرگی به روند رو به رشد و موفقیت مدیران زن وارد می شود.

عطیه فراهانی